| week06: 17 augustus t/m 22 augustus 2003 | geschreven door: René | |
| Strandtijd! | ||
Zondag 17 augustus. Bij het schrijven van dit verhaal zitten we in week 6. Gisteren zijn we aangekomen op de 80 Miles Beach camping. Vrijwel halverwege de route tussen Port Hedland en Broome. Onderweg hiernaartoe hebben we ons weer verbaasd over de Australische uitgestrektheid van de westkust. Je kunt hier 300 kilometer rijden zonder dat het landschap noemenswaardig verandert. Dat lijkt eentonig maar tegelijkertijd is er onderweg toch heel veel te zien. Het is ook te merken dat we meer richting reptielenland reizen want op en naast de weg zitten allerlei vreemde hagedissen en andere reptielachtige die door ons niet zijn te benoemen. Er woont hier vrijwel niemand. Halverwege de route was er een roadhouse met tankstation maar verder was er geen stadje, geen dorp of nederzetting te bekennen. Zo nu en dan een auto, niet al te veel, en verder alleen wij met z’n viertjes, de auto en de caravan. Best een spannend gevoel. Je moer er niet aan denken dat je onderweg echt pech krijgt. Op de camping werden we voor het eerst geconfronteerd met “geen mobiel bereik”. Op alle hiervoor gelegen campings waren we mobiel bereikbaar en konden we zelf onze mail binnenhalen. Dit is de eerste plek waar dat niet kan. Waarschijnlijk gaat dat de komende tijd vaker gebeuren want we gaan wat meer het binnenland in met kleinere stadjes/dorpjes. Het zou dus kunnen gebeuren dat een update van de website op een zeker moment achterwege blijft, maar je houdt het tegoed. De camping is perfect, we lopen één duintje over en staan aan het strand. We zitten nu ook echt in de mooie weer zone. Voorlopig (de komende maanden) zal het een graad of 30 tot 35 zijn. Pas als we half oktober weer richting zuidkust reizen wordt het iets koeler (misschien) want dan begint daar het voorjaar. Drie heerlijke stranddagen, met alles wat daarbij hoort, hebben we hier. Met als afsluiting op de laatste avond een prachtige vonkenregen, met bijbehorende kortsluiting, in onze stroomvoorziening. Er was vocht in de stekkers gekomen, waarschijnlijk bij het vullen van de watertank, de stekkers zijn nu zwart en hebben een andere vorm. Gelukkig doet de koelkast het ook op gas en hebben we een accu aan boord voor de verlichting in de caravan. Morgenochtend alleen even ouderwets water koken in een pannetje voor de thee in plaats van de handige waterkoker. In Broome dan maar nieuwe stekkers aanschaffen. Vooraf was ons verteld dat Broome waarschijnlijk erg druk zou zijn met kans op volle campings. We hadden geprobeerd te reserveren maar dat was niet gelukt, daar deden ze niet aan. De rit naar Broome verliep vlekkeloos behalve dan dat de auto bij het vertrek niet wou starten in verband met een lege accu. We hadden de auto 3 dagen niet gebruikt en dan blijkt de accu op de één of andere manier wat leeg te raken. Zolang we hem iedere dag gebruiken is er niets aan de hand (zijn er nog collega’s Elektrotechniek met nuttige tips??? Graag mailen) Uiteindelijk sloeg de motor toch aan en konden we gaan reizen. Op de reisdagen staan we om 7 uur (!!!!!) in de ochtend op om na een ontbijtje en het inpakken van de laatste spullen tegen half negen te gaan rijden. Dat betekent dus dat we tegen het middaguur op de nieuwe bestemming aankomen. En dus daar nog wat aan die dag hebben. Dat bevalt ons erg goed en vrijwel iedereen reist in de ochtend. Vlak voordat we Broome hadden bereikt gaf onze mobiel aan dat telefoneren weer een optie was. Dus maar even gebeld naar de twee mooiste campings om te informeren of we welkom waren. Helaas. Helemaal vol. Dus dan op zoek naar een alternatief. Gelukkig zagen we een bord met daarop aangegeven een derde camping. En daar was nog wel plaats, vlak bij het zwembad(je). Lisa en Mirthe zijn er die dag bijna niet uit geweest. Het was ons plan om hier de gebruikelijke drie nachten te blijven maar we zagen al snel dat we hier een prima stek hadden en dat Broome voldoende te bieden had voor nog een dag extra. We moeten hier ook wat inkopen doen en we gaan proberen of we op het vliegveld de vliegtickets voor onze Nieuw Zeeland reis (oorspronkelijk de hele maand februari) wat kunnen vervroegen. Op die manier hoeven we onze visa van 6 maanden niet te verlengen (lopen 14 januari af). Na de Nieuw Zeeland trip kunnen we met de visa die we al hadden gewoon weer 6 maanden terug naar Australië (multiple entry). Dat scheelt een hoop rompslomp bij de Australische Visaverlenginstanties en de nodige dollars want het verzetten van de vliegdata is gratis bij onze jaartickets terwijl het verlengen van een visum dat niet is. Woensdag 20 augustus. Deze ochtend hebben de dames weer hard gewerkt aan hun schooltaken. En dat doen ze heel goed. We (ze) lopen keurig gelijk met de planning. Deze week doen ze er zelfs nog een projectje bij. Ze krijgen regelmatig een mailtje van vriendinnen op school. Dat vinden ze erg leuk. Aan het eind van de middag maar weer eens geprobeerd een normaal mobiel telefoonabonnement af te sluiten. We hebben wel een prepaid abonnement maar daarmee kunnen we geen gebruik maken van GPRS. Met GPRS hebben we een voordeliger en snellere internetverbinding. De vorige pogingen om een gewoon abonnement af te sluiten waren allemaal mislukt omdat ik niet voldeed aan de 100 punten betrouwbaarheidstest. Daar het overleggen van officiële documenten, id’s en dergelijke kan je punten scoren. Zit je boven de 100 dan wordt je geaccepteerd als klant. Na twee eerdere mislukte pogingen in andere stadjes lukte het hier in Broome wel. Ik had zelfs punten teveel. Dus dat leek te gaan lukken. Maar helaas vonden ze toch nog een regeltje om me te weigeren. Omdat ik geen baan had in Australië kon ik geen gebruik maken van “online billing met de creditcard”. Dus het maandelijks betalen van het abonnement was dan niet mogelijk. Ik heb nog voorgesteld om het hele jaarbedrag dan maar in één keer te betalen maar dat kon ook niet. Kortom met Telstra (zo heten ze) heb ik het helemaal gehad. Misschien in Darwin maar eens proberen of Vodafone wel GPRS heeft in een prepaidpakket. Het nadeel is dan wel dat de dekkingsgraad van Vodafone minder goed is dan die van Telstra. Donderdag 22 augustus. Vandaag gaan we een pareloesterkwekerij bezoeken. Op een prachtige plek, vlak aan zee, aan een baai met de naam “Willy Creek” is een bezoekerscentrum gevestigd. Ze geven voorlichting en demonstraties, bovendien ga je met een bootje het water op om de roosters waarin de oesters worden gekweekt in het echt te zien. Nog een pareltje van 10.000 dollar in onze handen gehad maar toch ook maar weer teruggegeven. Super interessant allemaal in een fantastische omgeving. De weg er naar toe is weer grotendeels onverhard. Het blijft leuk om met een 4WD over een “Dirt Road” te crossen. We hebben in totaal al zo’n 4000 kilometer gereden. De laatste 3990 daarvan zonder stoplichten en file. Autorijden in Nederland zal wel weer even wennen worden. Aan het eind van de middag maar weer even Broome in geweest om wat spulletjes te kopen. Bovendien is het gelukt om de vliegtickets van onze “vakantie in een vakantie” op een andere datum te laten zetten. Van 10 januari tot 10 februari zijn we in Nieuw Zeeland. Daar gaan we met een camper de boel verkennen, maar daarover later meer. Het voelt nog steeds een beetje onwerkelijk. Af en toe knijp ik me in m’n arm om te merken dat het toch allemaal echt is. Zomaar een heel jaar rondtrekken door een prachtig land. Iedere dag weer nieuwe dingen zien en beleven. Een heel jaar lang mooi weer. Iedere dag buiten. Nog geen millimeter spijt tot nu toe. Het is ook fantastisch te zien hoe de kinderen hier op reageren. Ze doen het super. En wij (de ouders) eigenlijk ook (al zeg ik het zelf). Ik ben benieuwd of het de komende tijd met de updates van de website en de mailtjes ook soepel zal gaan. Vanaf zaterdag gaan we meer het binnenland in en komen we waarschijnlijk vaker op plaatsen waar geen communicatie mogelijk is. |
||