Week40

Voor vandaag hebben we geen grote plannen. Het is weer warm dus het strand is de beste optie. Omdat we morgen naar Brisbane rijden kan nog een middagje strand geen kwaad. In Brisbane zal het er niet van komen, als je Canberra even niet meetelt ligt het centrum van Brisbane het minst dicht aan zee van alle grote steden.

We genieten van het heerlijke zeewater en de ruimte op het strand. Lekker lezen, beachballen, zwemmen en zonnen. De vier dagen in Tweed Heads voelen aan als vakantie. Het is ook erg fijn dat we de avonden weer lekker lang buiten kunnen zijn. Tot ’s avonds laat is de temperatuur nog erg aangenaam. Wij zijn zo ongeveer de enigen die daar van genieten, het grootste deel van de camping ligt voor tien uur al te knorren.

Dinsdag 13 april. Toch nog even flink zweten voordat we met volgepakte auto en caravan de camping afrijden. Ongeveer 120 kilometer naar de volgende camping in Brisbane. Vrijwel de hele route hebben we snelweg (Freeway). Op sommige stukken zelfs 4 banen in beide richtingen. Dat hebben we nog niet veel meegemaakt in Australië. We rijden weer langs de GoldCoast in Noordelijke richting. Toch weer een beetje spannend, rijden naar zo’n grote stad. En we moeten werkelijk dwars door het centrum om uit te komen in de suburb Aspley, waar onze camping ligt. In Sydney hebben we veel moeite gehad om een beetje fatsoenlijk door de stad te komen. We zijn benieuwd hoe het in Brisbane zal gaan.

Maar dat valt reuze mee. De snelweg loopt filevrij tot in het centrum en vervolgens komen we uit op een weg met veel stoplichten. Maar ook hier blijft het verkeer redelijk doorrijden. Bovendien staat de route (richting Sunshine Coast) goed aangegeven. Wel weer apart om te zien hoe de brede verkeersaders naar het centrum in bijna alle grote steden zijn omgebouwd tot lange, drukke, schreeuwerige winkelstraten waar vooral de grote autogarages erg hun best doen als het om reclame gaat. De camping ligt aan een dwarsstraat, precies ver genoeg van de drukke straat om niet al te hinderlijk de herrie te horen. Eigenlijk is het er voor een stadscamping opvallend rustig en ook erg landelijk ingericht. We krijgen een prima plek en installeren ons voor een dag of vier.

De middag gebruiken we voor een bezoekje aan het grote winkelcentrum. En met groot bedoel ik dan ook echt groot. Alles netjes overdekt, geaircood en lekker dicht bij elkaar. In Nederland kennen we dit soort gigacomplexen bijna niet. Lisa en Mirthe hadden op de vorige camping gezien dat de ministepjes (scooters) hier bij de kinderen een rage zijn. Wij als ouders hadden al besloten dat dat ook voor hen een leuk speeltje zou zijn. Dus onze zoekopdracht in het winkelcentrum was: “scooters”. Nou dat duurde niet lang, we weten zo ondertussen wat we waar kunnen kopen. Het viel ons weer op hoe goedkoop het hier in Australië eigenlijk is. De meeste spullen in een gemiddeld warenhuis zijn zo’n 25 tot soms wel 40% goedkoper dan in Nederland. Dus met 2 grote dozen onder de arm, en nog een kleiner doosje met een nieuwe computergame, wandelen we weer naar het grote parkeerdek. De onderhandelingen over de eigen bijdrage van de dames zijn voor alle partijen bevredigend afgesloten.

Op de camping worden de scooters in elkaar gezet en voorzien van nog wat extra accessoires (lampjes). Even later verkennen Lisa en Mirthe de hele camping. We vinden het fijn ze nu een groter gebied kunnen verkennen, ze hebben tenslotte al ruim negen maanden niet kunnen fietsen. ’s Avonds worden ook de nieuwe computergames geïnstalleerd en natuurlijk direct uitgeprobeerd.

Nog een opmerkelijk gebeuren vandaag. We (eigenlijk ik, Thea vond het nog te vroeg) hebben een bordje “te koop” (4sale) op de caravan geplakt. Niet dat we hem nu al snel kwijt willen, we vertrekken tenslotte pas in de eerste week van juli (waarschijnlijk). Maar wie weet lopen we op deze manier toch tegen een koper aan die hem pas eind juni hoeft te hebben. En we krijgen zo een beetje een idee of er veel belangstelling is. De laatste weken zitten we in de omgeving van Cairns, daar gaan we wat agressiever adverteren als het nodig is. Niet alleen voor de caravan maar ook voor de auto natuurlijk.

Woensdag 14 april. Vandaag gaan we het centrum van Brisbane maar eens verkennen. Op aanraden van de campingeigenaar nemen we een bus die ons naar de Southbanks van de rivier brengt. De rivier slingert met een paar flinke bochten door het stadscentrum. Het echte centrum ligt in een lus aan de Noordkant van de rivier. Aan de Zuidkant van die lus ligt het gebied met de naam de Southbanks. Een soort parkachtige omgeving met daarin opgenomen een aantal musea, een openlucht-zwemvijver, veel terrasjes en mooie aangelegde tuinen. Kortom een heerlijke plek om rond te slenteren. De musea slaan we vandaag even over (misschien vrijdag) en we wandelen door het park, langs de rivier. De kinderen willen toch nog even een duikje nemen in de zwemvijvers, wij hadden daar al op ingespeeld door badpakken en een handdoek mee te nemen. Het is behoorlijk druk in het park maar ondanks al die mensen ziet het er erg goed onderhouden uit. Het inrichten, beheren en onderhouden van prachtige parken is een kunst die ze in Australië veel beter beheersen dan wij in Nederland. In alle steden hebben we fantastische parken gezien.

Vanaf de Southbanks kan je met een ferry naar het echte centrum. De kosten van de ferry zitten al bij de dagpas in die we hadden gekocht in de bus. We nemen niet de kortste route maar laten ons meevoeren langs de rivier tot aan het eindpunt. Vervolgens varen we terug naar het centrum. Het centrum van Brisbane ligt ongeveer 25 kilometer landinwaarts. Het echte havengebied ligt dichter bij de monding naar de oceaan. We zien dus geen grote zeeschepen maar alleen wat rondvaartboten en een aantal zeilboten. Ook weer prachtige huizen langs het water.

Het stadscentrum van Brisbane verschilt niet veel van de andere stadscentra die we al gezien hebben. Wel duidelijk kleiner dan Sydney en Melbourne maar ook hier dezelfde hoge kantoorgebouwen, grote brede winkelstraten en giga winkelcomplexen. Wel een heel ontspannen sfeertje trouwens, komt misschien ook door het warme weer. We nemen nog een kijkje in de CityHall (gemeentehuis) waar je zomaar in mag. Als we iets eerder waren geweest hadden we de hoge toren nog kunnen beklimmen (per lift) voor een prachtig uitzicht. Tenslotte nog even een internetcafé voor de laatste Nederlandse nieuwtjes en informatie. En tegen zessen zitten we weer in de bus naar de camping. Behoorlijk vermoeiend zo’n dagje door de stad slenteren, maar wel leuk.

Donderdag 15 april. Na het bezoekje aan Brisbane van gisteren nemen we vandaag weer eens een rustdag. Vooral de kinderen genieten echt van een dagje op de camping. Na het schoolwerk leven ze zich uit met allerlei verschillende bezigheden. Vanochtend voor het ontbijt reden ze al op hun stepjes (scooters) over de camping. Zoals het er nu naar uitziet gaan ze daar nog veel plezier mee beleven. Verder hebben ze nog met de Barbies gespeeld, getekend en de voorraad kleiknutselspullen is weer eens uit de kast gekomen. Eigenlijk vervelen ze zich nooit. En ze hebben dit jaar het lezen helemaal ontdekt. Natuurlijk aangemoedigd door de hoeveelheid vrije tijd, het vele autorijden en de grote voorraad leuke boeken zijn ze echte boekenwurmen geworden.

De beide ouders komen zo’n dagje op de camping ook wel door. Lekker lezen, mailtjes schrijven en wat (niet al teveel) huishoudelijke bezigheden. Aan het eind van de middag doen we met z’n vieren de grote boodschappen. Weer in een ander groot winkelcomplex en weer verbazen we ons over de omvang. We zitten in een buitenwijk van Brisbane en binnen een straal van 5 kilometer hebben we al drie gigantische winkelcentra ontdekt. De benzineprijzen zijn rond de grote steden weer een stuk lager dan in de meer afgelegen gebieden. We betalen nu het historisch laagtepunt van 76 dollarcent per liter, dat is nog geen halve euro. Helaas weet ons benzineslurpende 4WD-monster dit financiële voordeel weer behoorlijk te verknallen.

Vrijdag 16 april. Vandaag gaan we weer naar het centrum van Brisbane. Niet met de bus zoals de vorige keer maar gewoon met onze eigen auto. Aan het eind van de ochtend, na de schoolbezigheden, rijden we naar de Southbanks. Daar waren we twee dagen geleden ook al geweest maar toen hebben we niet de tijd genomen om ook het plaatselijke museum te bezoeken. En het is al weer een tijdje geleden (3 weken) dat we in een museum zijn geweest. Het is weer een echt Australisch museum. Niet één thema maar juist een verzameling van alles en nog wat over Queensland. Veel dingen hebben we al in andere musea gezien maar we komen toch ook weer heel veel andere leuke dingen tegen. Zoals een hele tentoonstelling van slangen. We zien hier dat er, zelfs in de stedelijke delen van Brisbane, en ook in de rest van Queensland, behoorlijk veel slangen voorkomen. We hebben dit jaar al wel wat slangen gezien, meestal overreden op de Highway, hopelijk blijven ze zich voor ons verstoppen gedurende de laatste periode.

Voor de kinderen is er een speciale tentoonstelling ingericht over allerlei puzzeltjes en wetenschappelijke verschijnselen. Bijna alles konden ze zelf doen en uitzoeken. Lang niet altijd snappen ze precies wat er gebeurt (wij trouwens ook niet) maar ze vinden dit soort onderwerpen altijd erg leuk. We wandelen nog wat door de andere afdelingen en tegen tweeën lopen we het museum weer uit richting het Southbanks Park. Dit deel van de stad is echt een ontmoetingsplaats voor allerlei mensen geworden. Je kunt er heerlijk wandelen, je kan er zwemmen, er zijn prachtige terrasjes en je hebt een fantastisch uitzicht over de rivier en het stadscentrum. Tegen een uur of vier rijden we weer naar de camping. Dat is een kilometertje of twaalf, grotendeels meerbaansweg met veel stoplichten.

We hebben vandaag wel voor het eerst te maken met wat vervelend gedrag van andere mensen. De bijna nieuwe, prachtige badpakken van Lisa en Mirthe zijn van ons wasrek gestolen. We hebben in eerste instantie alles afgezocht in de caravan maar niets gevonden natuurlijk. Tegen de avond ga ik informeren bij de campingreceptie en daar bleek één van de beheerders zich te herinneren dat er een blauw badpakje in de Laundry (wasruimte) lag. Dat bleek inderdaad het badpak van Mirthe te zijn, het badpak van Lisa was helaas niet te vinden. Zomaar verdwenen dus!

Ook nog even geprobeerd om Jacques (m’n broer) te bellen, hij is vandaag jarig. Helaas, de verbinding was dusdanig slecht dat een normaal gesprek niet te voeren was. Normaal gesproken gaat het telefoneren erg goed. We bellen via een zeer goedkope telefoonkaart, overal verkrijgbaar, in allerlei soorten. Helaas gaat het bellen naar een mobiele telefoon in Nederland via deze kaarten een stuk minder goed. Dus uiteindelijk maar een mailtje gestuurd.

Morgen gaan we weer een eindje rijden. Naar het gebied met de naam “de Sunshine Coast”. Dat is weer een toeristische trekpleister vergelijkbaar met de Gold Coast. Het schijnt er wel iets minder hectisch en druk te zijn. Wel veel strand, zo hier en daar een National Park, rivieren en zelfs mooie bergen. We zullen zien.

Zaterdag 17 april. Het heeft vannacht behoorlijk geregend en ook voor vandaag ligt er nog wat regen in het verschiet. Gelukkig is het tijdens het ontbijt en het inpakken nog lekker weer. Tegen half tien rijden we het campingterrein af richting nieuwe bestemming. Het is maar een kort ritje, ongeveer 90 kilometer. We zitten al aan de Noordkant van Brisbane en rijden zo de Highway op. Dus iets meer dan een uur later zijn we weer op onze nieuwe bestemming. Het is het plaatsje Maroochydore, het middelpunt van de Sunshine Coast. We hebben een dag of zes ingepland voor de Sunshine Coast maar we weten nog niet of we dat allemaal vanuit één camping gaan bekijken of misschien vanaf twee locaties. Vooralsnog bespreken we voor drie nachtjes, bevalt het goed dan boeken we zo bij.

We staan op een camping iets in het binnenland aan een grote rivier. Er zijn ook wel een paar campings direct aan de zee maar daar is dan weer geen zwembad en/of playground. Kortom, we moeten weer allerlei moeilijke afwegingen maken voordat we een definitieve bestemming hebben. Maar onze keuze lijkt vooralsnog prima. Een prachtig zwembad, een speeltuin, een gamesroom, een televisieruimte en allerlei andere handige faciliteiten. Een kleine domper op de kinderfeestvreugde is het verbod op skateboards, rollerskates en scooters. En dat terwijl ze de laatste dagen niet van hun nieuwe scooters (ministepjes) af te krijgen waren.

De camping is alweer behoorlijk leger dan we de laatste twee weken gewend waren. De paasvakantie zit er bijna op, maandag moeten de meeste kinderen weer naar school. Dat betekent dat we weer kamperen met de oudere generatie, the Grey Army. En natuurlijk de backpackers en zo hier en daar een gezin wat net als wij aan het rondreizen is. Halverwege de middag begint het inderdaad weer te regenen, het is alweer een tijdje geleden dat we overdag regen van betekenis hebben gehad. Gelukkig hadden we een goed excuus om weer een groot winkelcomplex op te zoeken want er moet een nieuw badpak voor Lisa gekocht worden. Ook dit winkelcomplex is weer van het maatje XXXLarge. Maar ondanks de afmetingen van het winkelcentrum is het niet gelukt een passend badpakje te vinden. Later maar eens proberen bij de winkeltjes aan het strand.

Zondag 18 april. We worden wakker met een strak blauwe lucht en een zon die echt z’n best doet. We komen er ook gelijk achter dat we bij dit weertype geen geweldig plekje hebben. Vanwege het feit dat het “winter” begint te worden staat de zon niet echt heel hoog meer. Omdat hij gedurende het verlopen van de dag voor onze caravan langs schuift hebben we nauwelijks schaduw, zelfs niet met onze “roll out awning” (uitrolbare luifel). Dus er zit niets anders op, direct na het schoolwerk zoeken we het zwembad maar weer op. En voor de middag is het strand de meest verstandige (vanwege de hitte) optie.

We zijn verbaasd over de hoeveelheid strandwachten die langs het strand paraderen of in stoere bootjes door de branding crossen. Iedere dorpje of stadje met een strandje van betekenis heeft z’n eigen SLSC, ofwel Surf and Life Saving Club. De leden van de club zorgen door de veiligheid op het strand. En ze organiseren allerlei zwem- en surfactiviteiten voor de plaatselijke jeugd. Maar hier in Maroochydore doen ze wel erg hun best als het om het aantal surveillerende strandwachten gaat.

Op de rivier die langs de camping loopt wordt erg veel gejetskied. Behalve de jetski’s zien we ook veel motorbootjes en waterskiërs. Australiërs zijn dol op dit soort snelle speeltjes. Lekker raggen op de rivier, van snelheidsverordeningen op het water heeft hier nog nooit iemand gehoord.