Ga naar de inhoud

Week4

week04: 1 augustus t/m 8 augustus 2003 geschreven door: René
 Hoera het begint echt lekker warm te worden!!!!

Alweer de vierde week We zijn vandaag (vrijdag 1 augustus) aangekomen in het kustplaatsje Carnarvon. De camping hadden we 3 dagen van tevoren telefonisch besproken. Dat blijkt noodzakelijk want alles staat behoorlijk vol. Veel ouderen uit het zuiden trekken in de wintermaanden (juni, juli, augustus) naar het noorden. Met als gevolg dat in de echt aantrekkelijke plaatsen de campings redelijk bezet zijn. Als je ’s ochtends komt zijn er wel plaatsen maar eind van de middag niet meer. Dus van tevoren even bellen en je lost het probleem op. We hadden toch al besloten, vooral vanwege de kinderen, op de wat grotere campings met zwembad en speeltuin en goede voorzieningen te willen kamperen. Die zijn meestal aangesloten bij de grote campingorganisaties die ook controleren of de campings aan de gestelde eisen blijven voldoen. Ondertussen zijn we zelfs lid geworden van “Top Tourist” en “Big 4” (What’s in a name?). Niet omdat we graag bij zo’n clubje willen horen maar vooral vanwege de korting, dat kan aardig oplopen in een heel jaar kamperen.

Het plaatsje Carnarvon ligt aan een rivier en een mooie baai. Het is voor de wijde omgeving een soort commercieel centrum. Behoorlijk veel winkels, banken, en kantoortjes. Ook veel aboriginals aanwezig in dit dorp. Er waren ook een aantal kantoren waar speciale werkgelegenheidsprojecten voor aboriginals waren opgezet. Tijdens een rondje joggen liep ik, op weg naar het strand, door een aboriginalwijk. Wel heel bijzonder. Het ziet er behoorlijk armoedig uit. Ze groeten je meestal wel aardig en zijn ook blij als je wat vriendelijks terug zegt. De doorsnee blanke Australiכr moet niet veel van ze hebben.

In Carnarvon zijn de avonden eindelijk warmer aan het worden. Tot nu toe werd het tegen een uur of zes behoorlijk fris. Meestal kropen we dan de caravan in en ging het kleine kacheltje aan. Maar vanaf nu lijkt dat kacheltje minder noodzakelijk te worden. We hebben zelfs de ventilator uit de doos gehaald want overdag is het warm, vooral in de caravan is een zuchtje wind dan erg lekker.

Een groot deel van de streek bestaat uit bananenplantages. Eיn daarvan hebben we bezocht, er werd een rondleiding gegeven met tekst en uitleg. Daarna zijn we richting strand gereden. De weg er naar toe is grotendeels onverhard (15 km). Bij het strand aangekomen doen we de echte 4WD ervaring op. Er loopt een spoor door de duinen wat we volgen. Na wat heen en weer rijden komt het uit op het strand. In Australiכ is het heel normaal dat je met je auto het strand op gaat. Er wordt in dit geval alleen gevist, zwemmen is niet echt aantrekkelijk. Niet vanwege de watertemperatuur maar vooral vanwege het vele losgeslagen wier. Hele bergen liggen er dat gebeurt vooral in de winter. Op de grote toeristische stranden wordt dat met bulldozers keurig weggehaald maar natuurlijk niet op een eenzaam en verlaten stukje strand.

We hebben ook weer een investering gedaan: een gasbarbeque. Je moet natuurlijk een beetje meedoen met de gebruiken van het land. En aangezien iedereen hier BBQt gaan wij dat ook doen. Een Australische BBQ wijkt wel af van wat wij gewend zijn. In plaats van een rooster hebben ze een bakplaat die van onderen warm wordt gemaakt. Gelijk maar even uitgeprobeerd en het was erg lekker.

Sinds een week hebben we in de caravan ook een eigen internetverbinding. De laptop communiceert via een BlueTooth verbinding (draadloos) met de GSM. Niet echt snel (super traag eigenlijk voor wie ADSL gewend is) maar het werkt. We hadden vooraf het plan om daarbij gebruik te maken van GPRS (snellere verbinding) maar helaas is dat tot nu toe niet gelukt. Ons Australische prepaid GSM abonnement is niet voorzien van GPRS-mogelijkheden. Ik heb geprobeerd een “normaal” Australisch telefooncontract met GPRS-mogelijkheden af te sluiten maar dat is niet gelukt. Je moet dan 100 punten scoren. Op die manier proberen ze een stuk betrouwbaarheid af te dwingen. Je kunt punten halen door het laten zien van creditcards, rijbewijzen, paspoorten, verzekeringen enz. In de ene winkel kwam ik tot 40 punten en in de volgende tot 95. Net niet betrouwbaar genoeg dus. Misschien in een volgende stad nog eens proberen. Gewoon internetten is niet prettig met de snelheid die we hebben (en kost een vermogen) maar e-mail binnenhalen en versturen gaat vrij goed. Mits iedereen die ons een mailtje stuurt geen grote bestanden attached.

Het bijhouden van de website kost redelijk veel tijd. Maar we ontdekken nu dat het voor ons zelf ook een soort plakboekfunctie aan het krijgen is. Het is nu (4e week) al leuk om nog eens terug te kijken wat we in de weken daarvoor ook al weer deden. Met het reistempo wat we nu hebben raak je op een gegeven ogenblik ook de draad kwijt. Dankzij de website kunnen we onze eigen belevenissen nog eens nalezen. Ondertussen hebben we per mail of via het gastenboek ook al heel veel leuke reacties gehad.

Vandaag (maandag 4 augustus) gaan we weer reizen. Het is de bedoeling om tegen de middag in Exmouth aan te komen. Ongeveer 360 kilometer rijden. Onderweg zien we weer van alles. De weg is redelijk goed en we wennen al aardig aan het rijden met ons huis op wielen. De auto’s die je tegenkomt zijn vrijwel allemaal voorzien van een caravan. Ik had al eerder geschreven dat deze regio en het Noorden, vanwege het lekkere weer in de winter, erg in trek is bij de oudere generatie uit het zuiden waar het kouder is in de winter.

Het landschap is enorm groot en leeg. We moeten echt wennen aan de afstanden en de ruimte. In de rit van vandaag komen we precies langs ייn roadhouse met pompstation. Verder alleen maar glooiende, rode gravel met lichte begroeiing. Het gebied waar we vandaag doorrijden staat wel eens onder water. Op allerlei lage delen van de weg staan bordjes “floodway” en een peillat langs de berm zodat je kunt zien hoe diep het water is waar je al dan niet door heen rijdt. Ook weer de nodige dieren gezien op en langs de weg. Normaal gesproken zie je alleen dooie kangaroes liggen in de berm (worden in het donker aangereden) maar vandaag zagen we bij daglicht een levende kangaroe met ons mee hoppen. Behalve de kangaroe liepen er op een gegeven moment emoes in de berm, emoes zijn een soort mislukte struisvogels. Verder stonden er koeien op de weg, liepen er geiten in de berm en zagen we schapen lopen. En er zaten aasgieren op de weg een mals stukje vers aangereden kangaroe op te peuzelen. Allemaal in het wild, en dus loslopend, terwijl wij er met ons hele hebben en houden met een gangetje van zo’n 90 km per uur langs (tot nu toe) schieten. Een deel van het landschap was opgesierd met vreemde grote kleihopen van wel 2 meter hoog (zie foto). Dat zijn bulten die gemaakt worden door een soort termieten die daar weer allerlei dingen in uitspoken waar je niets van wilt weten. Honderden hebben we er gezien.

Onze eindbestemming voor deze trip, Exmouth, ligt boven de 23 graden 26’30’’ breedtegraad (Tropic of Capricorn). Dat betekent dat we in tropisch gebied zijn aanbeland. Maar het is een bewolkte dag. Het is de bedoeling dat we minimaal een dag of vijf blijven. De kust rond Exmouth is wereldberoemd bij de duikinsiders vanwege het Ningaloo Reef. Eיn van de allermooiste koraalgebieden ter wereld.We gaan hier in ieder geval snorkelen en misschien ook duiken leren.

Woensdag 6 augustus. Vandaag zijn we begonnen met onze duikcursus, PADI Scuba-diving. Het is een tweedaagse cursus die je leert te duiken, onder begeleiding van een duikmaster, tot een diepte van 12 meter. Vandaag hebben we het theoretische deel afgerond (was nog behoorlijk doorblokken gisteravond) en hebben we onze eerste zwembadduik gedaan. Thea had in Nederland al eens een duikintroductie gehad, voor mij was het de eerste keer. En ik vond het nogal wat. Je moet aan allerlei dingen tegelijkertijd denken. En ook direct al kunstjes doen onderwater. Zoals het klaren (leeg laten lopen) van een volgelopen duikmasker, wisselen tussen je snorkel en je echte mondstuk (regulator), het helpen van je buddy met je eigen reserve mondstuk en het goed horizontaal zwemmen over de bodem van het zwembad. Vooral dat laatste leek volgens de instructeur bij mij meer op fietsen dan op flipperen (He’s got a long way to go). Morgenochtend doen we samen de tweede zwembadduik, de kinderen zijn daarbij aandachtige toeschouwers en fotograaf. Op een gegeven moment snorkelden ze om ons heen terwijl wij onder water kunstjes moesten doen. Morgenmiddag gaat Thea 2 duiken doen in de oceaan, ik doe dat een dag later (we kunnen de kids immers niet te lang alleen laten). Daarbij gaan we allerlei vreemde vissen zien en prachtige koraal gebieden. Volgens de duikinstructeur ontmoeten we daarbij ook de whale-shark. Tot nu toe altijd ongevaarlijk gebleken. Wordt vervolgd…?

Vrijdag 8 augustus. Thea en ik hebben allebei ons PADI Scuba-diving diploma op zak. Dat betekent dat we onder begeleiding tot een diepte van 12 meter mogen duiken. Overal ter wereld. Een vervolg daarop is het PADI Open Water Diving diploma, dan mag je zelfstandig (met een maatje) duiken tot een diepte va 18 meter. Deze aanvulling gaan we wel doen op een andere prachtige duikplek ergens langs de kust, gedurende onze reis door Australie. Na twee dagdelen oefenen in het zwembad hebben we gisteren (Thea) en vandaag (ik) twee open water dives gedaan. Dat is de afsluiting van de cursus. En het was fantastisch. De duikschool had het exclusieve recht om gebruik te maken van een NAVY (Amerikanen) pier op het uiterste puntje van het schiereiland. Voor vissen is zo’n pier een aantrekkelijk plekje. Alleen al onder de pier, tussen de palen, zaten zo’n 200 verschillende soorten vis. Die hebben we niet allemaal gezien maar wel een groot aantal. Hele klein, hele grote, prachtige kleuren, koraal, grote inktvissen tot en met haaien (niet gevaarlijk als je ze met rust laat) aan toe. Voor iemand die thuis niet verder komt dan een captain iglo visstickje is dit toch wel een hele bijzondere ervaring. Volgens anderen, met veel meer duikervaring, was dit zo ongeveer de beste plek die je voor een eerste duik kon uitkiezen. In je duikpak, met een fles op je rug, tussen duizenden vissen doorzwemmen alsof je zelf in een aquarium zwemt. HEEEEEELLLLL BIJZONDER!!!!!!!

De kinderen en Thea hebben vandaag een tocht gemaakt in/op een boot met een glazen bodem die boven het koraal ging varen. Vanuit de boot hebben ze zelf ook nog gesnorkeld en daarbij ook prachtige vissen gezien. Ze waren ook behoorlijk onder de indruk.

Morgenochtend ga ik de website weer “even” updaten. dat gaat hier prima op deze camping, de duikschool is voorzien van 10 internetplekken met een redelijke verbinding. Eind van de ochtend gaan we een koraalgebied opzoeken, het schijnt dat je vanaf het strand vrijwel direct boven het koraal zit. Zondag gaan we een wat grotere verplaatsing (530 km) in Noordelijke richting doen. Dat lijkt niet al te veel maar betekent hier rijden van 8:30 tot eind van de middag.

Vanaf maandag is de “vakantieperiode” voorbij en gaan we de kinderen ook les geven, ik ben heel benieuwd hoe dat zal gaan…